روزی برای ستایش مردانگی...

پدر ها عجیبند ؛ به خصوص پدر های قدیمی. معمولا آنقدر در بروز احساساتشان محتاط هستند که بیشتر وقت ها فهمیدنِ خوشحالی و ناراحتی شان، یا نیاز و علاقه شان به چیزی و کسی از روی ظاهرشان، حداقل برای بچه ها سخت است.

البته شاید حق داشته باشند؛ پدر ها اولین قهرمانِ زندگی بچه هایشان هستند و شاید جایگاه مهم شان در خانواده، ایجاب کند که بیش از بروز احساسات، در نقش آدم هایی عاقل و منطقی و صبور و کم حرف و محکم ظاهر شوند و مثل کوه پشتِ همسر و بچه ها بایستند.

منتها قضیه وقتی پیچیده می شود که «روز مرد» و «روز پدر» از راه می رسد و خانم خانه و بچه ها تصمیم می گیرند یک هدیه هیجان انگیز و البته کاربردی برای بابا تهیه کنند.

آنجاست که همه به چه کنم چه کنم می افتند بس که آقای خانه هیچ وقت نگفته چی دوست دارد یا چی لازم دارد؟ و فقط یک شناخت کافی از روحیه و تیپش، می تواند کمک کند.

فردا تولد امام علی(ع) و عید است؛ روزی که سال هاست در تقویم رسمی کشورمان، «روز پدر» نام گرفته.

تقدیم به تمام پدران مهربونی که در برابر

-تقاضاهای جورواجور فرزندانشان

-ندارم به لبخند حزینشان طعنه زد

-نمی توانم در نگاه غمگینشان خیمه زد

-اما، نمیتوانم هرگز بر لبشان نقش نبست ...

پدر جان ، با یک دنیا شور و اشتیاق وضوی عشق می گیرم و پیشانی بر خاک می گذارم و خداوند را شکر می کنم که فرزند انسان بزرگ و وارسته ای چون شما هستم.

پدر جان عاشقانه دوستت دارم و بر دستانت بوسه میزنم.

روز پدر ، 22  فروردین (13 رجب ) مصادف با ولادت امام علی علیه السلام بر تمام پدران دلسوز و مهربان و صبور ، تبریک و شاد باش.