کارشناس ارشد روانشناسی بالینی مرکز پژهان در بهداشت و درمان صنعت نفت فارس و هرمزگان بر این باور است که فرزند سالاری ناظر به وضعیتی است که محور و اساس تصمیم گیری ها و فعالیت ها در خانواده به طور کلی در دست فرزندان باشد؛ رابطه والد و فرزند به صورت آزادی مطلق (سهل گیرانه) است، در این نوع از روابط والدین نظارت صحیحی بر اعمال فرزندان ندارند و همه نیازهایش را برآورده می کند.
به گزارش روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت فارس و هرمزگان، بهاره سقانژاد از فرزند سالاری شیوه غلط تربیتی گفت و توضیح داد:
علل فرزند سالاری
• نیازها و ناکامی های دوران کودکی والدین برآورده نشده
• عدم آگاهی و اطلاعات مورد نیاز در رابطه با شیوه های صحیح فرزند پروری
• مدیریت ضعیف یا عدم اقتدار والدین
• احساس تکلیف یا احساس گناه حاصل از کمبود ها در تربیت فرزندان
• صمیمت افراطی
• برابری سطح تحصیلات والدین با فرزندان
• ضعف اخلاقی درون خانواده و درگیری های خانوادگی
• ندادن مسئولیت ها و وظایف در حد توان فرد
• مشخص نبودن قوانین خانواده
• شاغل بودن مادر
• کمبود اعتماد به نفس و اقتدار والدین
• بی حوصلگی والدین و عدم تحمل پذیری در قبال خواسته های غیر منطقی کودک
• تک فرزندی
باورهای غلط والدین فرزند سالار
بچه ها اصلا نباید سختی ببینند . در این صورت عقده ای می شوند.
نباید انتظار داشته باشیم بچه ها قدر زحمت های ما را بدانند.
بهتر است زمانی که از دست فرزندمان ناراحت هستیم گذشت کنیم به آن ها نگوییم.
ما در قبال خواسته های بچه ها نه نمی گوییم زیرا آنها تحمل ناکامی ها را ندارند.
زمانیکه کارها خوب پیش نمی رود والدین باید مسئولیت پیدا کردن راه چاره را به عهده گیرند.
محرومیت برای بچه ها ضرر دارد.
ویژگی های فرزند در خانواده فرزند سالار
استفاده از امکانات رفاهی بیش تر از والدین
عدم همکاری در امور منزل و انجام ندادن امور شخصی
عاطفی و حساس بودن
بالا بودن سطح انتظارات از والدین و اختلاف نظر شدید با آنها
تحکم نسبت به والدین (تهدید – تحقیر – انجام رفتارهایی که خلاف میل والدین است)
ولخرج و مغرور بودن
مشکل داشتن در سازگاری و کنار آمدن با دیگران
آسیب ها و پیامدهای منفی فرزند سالاری
• احساس ناکامی و ناتوانی
• عدم تحمل صبر برای رسیدن به اهداف
• مشکل در برقراری روابط میان فردی و اجتماعی
• پرخاشگری و اضطراب و عدم توانایی درتصمیم گیری
• مشکلات شغلی و تحصیلی
• اعتماد به نفس پایین، احساس تنهایی، عدم مسئولیت پذیری، خودمحوری، عدم استقلال
• پرخاشگری ، نزاع و درگیری و عدم احترام و توجه به نیازهای والدین
راهکارهایی برای اصلاح رفتار:
داشتن مدیریت + محبت کافی
داشتن تربیت متعادل از سوی خانواده
محدود کردن کودکان و تعیین خطوط قرمز
دادن حق انتخاب به فرزندان درچارچوب های تعیین شده
مسئولیت پذیری
ارتباط صمیمی و متعادل با فرزندان
پرورش حس نوع دوستی – خیرخواهی و کمک به دیگران
پرورش کودکانی شاد و با اعتماد به نفس
تأیید و تشویق های به موقع و برجا
عدم حمایت بیش از حد
عدم انتقاد و سرزنش فرزندان
اجازه ندهید که کودک از ابتدا به والدین بی احترامی کند ، او را با پیامد اعمالش روبه رو کنیم.
تهیه کننده: بهاره سقانژاد (کارشناس ارشد روانشناسی بالینی مرکز پژهان)
