ششمین شغل پراسترس دنیا از حرف تا عمل

سالهاست که در خصوص جایگاه روابط عمومی صحبت ها، سخنان دلنشین و ارزنده ای گفته شده و صاحب نظران، متخصصان و بزرگان از آن به عنوان مغز متفکر و مشاور سازمان یاد می کنند که اگر عملیاتی شود تحولات چشمگیری در جایگاه روابط عمومی ها اتفاق می افتد.

طبق بررسی های انجام شده و (بنا به گفته لیست CareerCast (شبکه شغلی آنلاین)، روابط عمومی ششمین شغل پراسترس دنیا و یکی از مشاغل سخت و زیان آور محسوب می شود و به  اذعان برخی بزرگان و صاحبان فن جایگاه، اهمیت و حساسیت کار روابط عمومی کمتر از یک  معاونت نیست اما افسوس که فعالان این بخش چیز دیگری را تجربه و مشا هده می کنند. 

روابط عمومی نقش مهمی در بهبود تصویر و ارتباطات یک سازمان با مخاطبان مختلف دارد، روابط عمومی مسئول ارتقای تصویر مثبت سازمان در جامعه است، این کار با مدیریت اخبار، تولید محتوا، و تعاملات اجتماعی و رسانه‌ای انجام می‌شود تا دیدگاه عمومی نسبت به سازمان مثبت باقی بماند. 

یکی از وظایف حیاتی روابط عمومی، پاسخ به شرایط بحرانی و پیشگیری از آسیب به شهرت سازمان است، این کار با اطلاع‌رسانی به موقع، شفاف‌سازی و برقراری ارتباطات موثر با رسانه‌ها و ذینفعان انجام می‌شود.

روابط عمومی مسئول طراحی و اجرای راه های ارتباطی برای رسیدن به اهداف سازمان است، این شامل ایجاد استراتژی‌های تبلیغاتی، کمپین‌های رسانه‌ای و رویدادهای خاص برای معرفی محصولات یا خدمات جدید می‌شود.

نگارش خبرنامه‌ها، مقالات، بیانیه‌های مطبوعاتی، پست‌های وبلاگ و محتوای شبکه‌های اجتماعی یکی دیگر از وظایف روابط عمومی است، هدف از این فعالیت‌ها اطلاع‌رسانی دقیق و به‌روز به مخاطبان است.

روابط عمومی مسئولیت برقراری و حفظ ارتباطات خوب با روزنامه‌نگاران، خبرنگاران و دیگر اعضای رسانه را برعهده دارد، ارسال بیانیه‌های مطبوعاتی، هماهنگی مصاحبه‌ها و برگزاری نشست‌های خبری در این حوزه قرار دارد.

پس از عبور از مختصری از شرح وظایف روابط عمومی ها باید اظهار داشت که روابط عمومی باید به طور مستمر نتایج فعالیت‌های خود را ارزیابی کند، این کار با تحلیل بازخورد مخاطبان، میزان پوشش رسانه‌ای و تحلیل عملکرد کمپین‌های ارتباطی انجام می‌شود تا در صورت نیاز اصلاحات لازم اعمال شود.

در تشریح روابط عمومی این مهم نیز قابل ذکر است که تیم روابط عمومی یک سازمان، از مجموعه‌ای از افراد با تخصص‌های مختلف تشکیل شده است که هر یک نقش مهمی در ایجاد و حفظ ارتباطات موثر با مخاطبان ایفا می‌کنند، ترکیب و تعداد اعضای این تیم بسته به اندازه سازمان، صنعت و پیچیدگی فعالیت‌های آن متفاوت است.

مدیر روابط عمومی، کارشناس رسانه، کارشناس محتوا، کارشناس رویدادها، کارشناس شبکه‌های اجتماعی، طراح گرافیک، تدوینگر، عکاس و فیلمبردار و... اعضای تیم روابط عمومی سازمان را تشکیل می دهند.

با این تفاسیر و با توجه به جایگاه ویژه عنوانی به نام روابط عمومی، پایین بودن جایگاه سازمانی و ساختار تشکیلاتی، نگاه‌های سنتی برخی مدیران، اعتقاد نداشتن، عدم آگاهی و دانش نسبت به نقش اثرگذار این بخش، وجود دیدگاه‌های متفاوت و غیره از جمله مواردی است که روابط عمومی ها را رنج می دهد. 

برخی صاحب نظران و متخصصان معتقدند جایگاه واقعی این بخش نه تنها ارتقا نیافته؛ بلکه در مواردی به دلیل  نبود آگاهی از نقش اثرگذار روابط عمومی و عدم درک این جایگاه توسط برخی مدیران، تنزل هم یافته است. 

این در حالیست که فعالان این حوزه، افرادی صاحب نظر و متخصص، باتجربه، فعال و دلسوز هستند  و می توانند نقش موثری را در تصمیم گیری ها، تصمیم سازی ها، ارتباطات سازمانی و مدیریت بحران ها ایفا کنند و تاکنون این نقش را به خوبی انجام داده اند و موفقیت هایی برای مجموعه خود به ارمغان آوردند. 

امروز برخی روابط عمومی ها به دلیل نگرش های منفی با مشکلات و چالش های عدیده ای مواجه اند . 

بررسی ها نشان می دهد که بسیاری از روابط عمومی در پیشبرد و تحقق اهداف دستگاه نقش مهمی را ایفا می کنند؛ اما درک این واقعیت ها برای برخی سازمان ها سخت است و  موفقیت های آنان  نیز نتوانسته در ارتقاء جایگاه روابط عمومی ها نقشی آیفا کند.

حال این سوال مطرح است چرا این گونه است و جایگاه روابط عمومی پایین است؟  در پاسخ باید گفت علت اصلی آن، نبود چارت سازمانی و تشکیلاتی روابط عمومی است؛ چراکه وجود این مشکل در نوع نگرش به این بخش اثر دارد و مقررات سیستمی سد راهی برای این جایگاه شده است و از  سوی دیگر این نقیصه به لحاظ مقررات سیستمی باعت شده تا جایگاه در همین رده باقی بماند و عملکرد خوب این بخش هم نتوانسته این جایگاه را ارتقا دهد. 

یکی دیگر از دلایل عدم ارتقاء جایگاه روابط عمومی ها اینکه برخی سازمان ها به بخش های فنی و تخصصی خود بیش از روابط عمومی بهاء می دهند و بخش هایی را مهمتر می دانند که در یک بعد کاری برای سازمان مفید هستند و یا در گستره داخلی سازمان کارایی بیشتری دارند در حالی که روابط عمومی دید فراسازمانی و وسیعی نسبت به اهداف عالی و چالش های فراروی دستگاه و سازمان خود دارد و کارکردش درون و برون سازمانی است.

چاره چیست؟ باید عزم جدی برای رفع  مشکلات یاد شده صورت گیرد و مدیران سازمان ها و نهادها ضمن بالا بردن دانش خود، نگرش ها را هم نسبت به این بخش تغییر دهند که  اگر این اتفاق بیفتد، فعالان این بخش می تواند خلاقیت های خود را بروز دهند در غیر این صورت  در وهله اول مدیر، بعد سیستم و در آخر جامعه و مردم متضرر خواهند شد.

روابط عمومی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا یک هویت برند منحصربه‌فرد و قابل تشخیص ایجاد کنند، حتی روابط عمومی در صورت بروز بحران، می‌تواند به سرعت واکنش نشان داده و از آسیب به شهرت برند جلوگیری کند. 

علاوه بر این، روابط عمومی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا نیازها و خواسته‌های ارباب رجوعان به درستی بررسی شوند و پیام‌های کلیدی سازمان به صورت موثر به مخاطبان منتقل شود؛ همچنین، روابط عمومی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بازخورد مخاطبان را جمع‌آوری کرده و از آن برای بهبود محصولات و خدمات خود استفاده کنند.

در پایان باید گفت که متخصصان این حرفه جایگاه واقعی و تاثیرگذار خود را می دانند و در راستای ارتقاء و همسان سازی اهداف این حوزه در جهت نیل به اهداف عالی سازمان ها تلاش دارند.